Να αφήσει την αλαζονεία του Πρέσβη!

Τα όσα θα διαβάσετε παρακάτω δεν αναιρούν το γεγονός πως ο Παναθηναϊκός είναι η πιο επιτυχημένη Ελληνική ομάδα που αγωνίστηκε ποτέ στα Κύπελλα Ευρώπης. Αυτά που πέτυχαν οι πράσινοι ακόμα και πριν 40 χρόνια μένουν αξεπέραστα. Καθώς και το γεγονός πως ομάδες θρύλοι όπως η Έβερτον, η Γιουβέντους και ο Άγιαξ θα έχουν πάντα κάτι πικρό να θυμούνται από τις αναμετρήσεις τους με τους πράσινους. Αυτά είναι γνωστά, όμως το σημερινό μας θέμα δεν έχει να κάνει με τις επιτυχίες του Τριφυλλιού στας Ευρώπας, αλλά με την αλλοίωση μίας αγωνιστικής φιλοσοφίας που μπορεί να έχει καταστροφικά αποτελέσματα για τους πράσινους εκτός συνόρων.

Το Τσάμπιονς Λιγκ και παλαιότερα το κύπελλο πρωταθλητριών ομάδων, δεν είναι σε καμία περίπτωση κάτι «εύκολο» για ένα ελληνικό κλαμπ. Ακόμα κι αν αυτό είναι ο ΠΑΟ. Οι πράσινοι μέσα στις δεκαετίες παρουσίας τους στην Ευρώπη, εφάρμοσαν μία αγωνιστική φιλοσοφία και απέκτησαν μία ποδοσφαιρική ταυτότητα που τους χαρακτήριζε και τους καθιέρωσε στα top-clubs της Ευρώπης. Στις ομάδες δηλαδή που οποιοσδήποτε αντίπαλος γνώριζε εξαρχής πως θα φτύσει αίμα για να ανταπεξέλθει. Ακόμα και όταν έχαναν οι πράσινοι από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ο Άλεξ Φέργκιουσον αναγκαζόταν να παραδεχτεί πως ο ΠΑΟ είναι ο αντίπαλος που τον δυσκόλεψε περισσότερο στο Ολντ Τράφορντ εκείνη την εποχή. Ή ο Ζοζέ Μουρίνιο που παραδέχτηκε πως η ομάδα του (Πόρτο) χρειάστηκε να κάνει το σούπερ παιχνίδι για να ανατρέψει το εις βάρος της 0-1 του Οπόρτο και να είναι αυτή στο τέλος που πήγε στον τελικό με τη Σέλτικ. Παραδείγματα υπάρχουν πολλά. Όπως το διπλό στο Πόρτο (δις), η επική βραδιά στο Άμστερνταμ, ο σεβασμός που έδειξαν οι παίκτες του Αναστασιάδη στην Μεγάλη Κυρία και σταμάτησαν στα 3, το διπλό στο Αμβούργο, το διπλό στο Σάλκε και στη Βρέμη, η ταπείνωση της Ίντερ στο Μιλάνο καθώς και οι δύο πρόσφατες σφαλιάρες στην Ρόμα, από τρία γκολ σε ΟΑΚΑ και Ολίμπικο.

Σε όλα αυτά τα παιχνίδια οι πράσινοι ακολούθησαν ένα συγκεκριμένο αγωνιστικό πλάνο, μία συνταγή νίκης που τους οδήγησε άλλοτε σε θριάμβους και άλλοτε σε επικές προκρίσεις. Ένα πλάνο που όριζε την άμυνα ως βασικό συστατικό επιτυχίας. Την σφιχτή αμυντική λειτουργία που έλιωνε κάθε επίθεση του αντιπάλου, το σκληρό κέντρο που τσαλάκωνε τους ανώτερους σε τεχνική κατάρτιση αντιπάλους και η μισή ευκαιρία στην επίθεση που έπρεπε να μετουσιωθεί σε γκολ. Όπως και γινόταν. Η ομάδα αυτή είχε στο DNA της και έχει για να μην παρεξηγηθούμε, την επιτυχία και το να ξεπερνά τον εαυτό της ακόμα και με αντίπαλους – ρομπότ. Όμως πάντα συγκεντρωμένη σε ένα πλάνο, το οποίο όριζε ξεκάθαρα πως «εν αρχή ην η άμυνα»! Καθόλου υποτιμητικό. Άσχετα αν χλευάστηκε από εχθρούς και φίλους, όλοι μαζί το «προσκυνήσαμε» τον Ιούλιο του 2004 στα γήπεδα της Πορτογαλίας.

Ο Παναθηναϊκός για να έρθουμε και στα τωρινά, πρέπει να αποτινάξει την αλαζονεία του Πρέσβη από πάνω του. Και να φορέσει την πανοπλία της επιτυχημένης στην Ευρώπη ομάδας. Το παιχνίδι στη Βαρκελώνη δεν χρίζει καμίας κριτικής. Η διαστημική Μπαρτσελόνα πέτυχε τον Παναθηναϊκό στα χειρότερα του και ο Παναθηναϊκός πέτυχε την Μπάρτσα πληγωμένη και «ατιμωμένη» από τα ΜΜΕ της χώρας για την ήττα από μία κάποια νεοφώτιστη μέσα στο Καμπ Νου. Όμως το παιχνίδι με την Κοπεγχάγη ήταν η τρανή εφαρμογή του Καρναβαλιού. Όταν ο ΠΑΟ ντύθηκε «ανώτερος» και «υπερόπτης» και οι Δανοί φόρεσαν τη στολή του Παναθηναϊκού και έκαναν ότι ακριβώς έπρεπε. Δεν είναι υποτιμητικό λοιπόν να αντιμετωπίζεις την κάθε Κοπεγχάγη και την οποιαδήποτε ομάδα –θεωρητικά μικρότερη- με σφιχτό αμυντικό προσανατολισμό. Δεν έχει ο Παναθηναϊκός ακόμα την πολυτέλεια να υποδέχεται υποδεέστερους αντιπάλους στο ΟΑΚΑ με υπεροψία. Πρέπει να μείνει συγκεντρωμένος στο πλάνο που τον έφτιαξε. Στην αγωνιστική φιλοσοφία που του δημιούργησε «μέταλλο». Δεν πρέπει να παρασύρεται κάποιος από το γεγονός πως από τη μέση και μπροστά διαθέτει ποιοτικούς παίκτες, όπως ο Γκοβού, ο Λέτο, ο Γκαρσία, ο Νίνης, ο Σισέ. Ίσα ίσα, αυτό αποτελεί πλεονέκτημα έτσι ώστε και αν κάτι στραβώσει να υπάρχουν παίκτες που μπορούν να αλλάξουν κάτι. Όμως μέχρι τότε οι νίκες με 0,5-0 δίνουν τρεις βαθμούς, όχι μισό. Και οδηγούν σε θριάμβους, προκρίσεις και έσοδα. Έσοδα που θα επιτρέψουν σε μία ομάδα να χτίσει από πίσω προς τα μπροστά. Να χτίσει έτσι ώστε, ο Παναθηναϊκός συγκεκριμένα μιας και αυτός είναι το παράδειγμά μας, να αναγκάσει πάλι τον Σερ Άλεξ να μασάει την τσίχλα του πιο γρήγορα και από πολυμίξερ μέσα στο θέατρο των ονείρων.