"Πάλι με χρόνια με καιρούς...

...πάλι δικιά μου θα 'ναι". Κάτι τέτοιο σίγουρα θα ψιθύριζε από μέσα του ο Γιάννης Βαρδινογιάννης την ώρα που ανακοίνωνε το σχέδιο της πολυμετοχικότητας στον Παναθηναϊκό πριν από 2 χρόνια. Το σχέδιο που έφερε χρήματα που ο μεγαλομέτοχος δεν ήταν διατεθημένος να βάλει. Χρήματα που έφεραν παίχτες σαν τον Τζιμπρίλ Σισέ και τον Τζιλμπέρτο Σίλβα που ο ΠΑΟ αδυνατούσε να φέρει πριν την πολυμετοχικότητα. Σχέδιο που έφερε έναν άνθρωπο στη θέση του προέδρου που λειτούργησε όπως πρέπει να λειτουργεί ένας πρόεδρος μεγάλης ευρωπαϊκής ομάδας, όπως ο ΠΑΟ. Σχέδιο που έβαλε τον κόσμο από τους δρόμους ξανά μέσα στο γήπεδο! Και τώρα που το "σχέδιο" κατάφερε όλα τα παραπάνω, ήρθε η ώρα να ολοκληρωθεί και να επαναφέρει την ισορροπία. Η "ομάδα του νταμπλ" ξηλώνεται σχεδόν ολόκληρη, διοικητικά αυτή τη φορά. Άγνωστο το γιατί. Προφανής ο λόγος όμως αν ανατρέξει κάποιος στην ιστορία του τριφυλλιού επί ιδιοκτησίας Βαρδινογιάννη. Δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται κάτι τέτοιο!



Η αποχώρηση του Ανδρέα Βγενόπουλου, η παραίτηση Πατέρα, η αποστασιοποίηση του Παύλου Γιαννακόπουλου φέρνουν όπως όλα δείχνουν το "μονοπώλιο" πάλι στα χέρια του ενός. Μόνο που πλέον ο μεγαλομέτοχος θα έχει και δικαιολογία για την πολιτική του, αφού το ποσοστό του ανέρχεται λίγο πάνω από το 50%. Και την ώρα που στον Ολυμπιακό όλοι έκαναν λόγο για την ανάγκη να προχωρήσει και εκεί ο Σύνδεσμος σε σχέδιο πολυμετοχικότητας, ο Σωκράτης Κόκκαλης το παίρνει ξανά πάνω του.



Ο Παναθηναϊκός από "κομπάρσος του ελληνικού ποδοσφαίρου" πριν από 2 χρόνια είναι ξανά πρωταγωνιστής και ο υπεύθυνος του ξεπεσμού τότε, είναι και πάλι οδηγός χωρίς να έχει κουνήσει το δαχτυλάκι του δύο χρόνια τώρα, με δικό του πλάνο και όραμα για το μέλλον!