Μακάρι να υπήρχαν οι υποδομές για το ελληνικό ποδόσφαιρο και αυτό που κάνει τα τελευταία δέκα χρόνια η Εθνική Ελλάδας να συνεχιζόταν. Μπορεί να συνεχιστεί δηλαδή, όμως σίγουρα δε θα είναι χτισμένο πάνω σε γερές βάσεις που εγγυώνται το μέλλον προς την επιτυχία. Δύο συμμετοχές σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, μία κατάκτηση Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος και μία συμμετοχή σε Μουντιάλ τα τελευταία 10 χρόνια για την Εθνική μας ομάδα είναι φοβερό επίτευγμα. Στατιστικό (3 διοργανώσεις – ένα τρόπαιο) που απειροελάχιστες ομάδες στον κόσμο το έχουν καταφέρει. Πυροτέχνημα; Σκληρή δουλειά; Παρακαταθήκη για το μέλλον; Θα δείξει. Πάντως το υλικό υπάρχει. Ξέρουμε ποιοι είμαστε και που μπορούμε να βαδίσουμε. Το θέμα είναι να υπάρξει μία σωστή ομάδα ανθρώπων για να συνεχίσει το τεράστιο έργο του Ρεχάγκελ. Μία φουρνιά παικτών είναι έτοιμη να πάρει την Εθνική από το χέρι και να την οδηγήσει στον στόχο. Κατά τη γνώμη μας ο στόχος δεν είναι οι κατακτήσεις Euro και Μουντιάλ, αλλά η συνεχής και συνεπής παρουσία μας σε μεγάλες διοργανώσεις.
Νέος προπονητής της Εθνικής θα είναι ο Φερνάντο Σάντος. Το βασικό θέμα πλέον είναι η ομάδα της Ελλάδας να αποκτήσει μία αγωνιστική ταυτότητα. Βέβαια οι μεγάλες και σύγχρονες Εθνικές ομάδες έχουν εγκαταλείψει προ πολλού την έννοια «αγωνιστική ταυτότητα». Διότι αυτός ο όρος παύει να υφίσταται από τη στιγμή που οι μεγάλες ξαναλέμε ομάδες, έχουν συμπεριλάβει στο παιχνίδι τους πολλά στοιχεία από πολλές «ταυτότητες». Και την αμυντική λειτουργία, και το πιεστικό κέντρο, και τον επιθετικό προσανατολισμό, και την ελευθερία κάποιων παικτών αλλά και το «ξεζούμισμα» των ατομικών ενεργειών ενός παίκτη κλειδί. Οι μεγάλες ομάδες με εξαίρεση την Ιταλία να συμπληρώσουμε. Ίσως και την Αγγλία. Και όχι βάση αποτελεσμάτων αλλά σε σχέση με τη νοοτροπία «εμείς έτσι παίζουμε και στα παπάρια μας κιόλας τι επιβάλει ο μοντέρνος τρόπος παιχνιδιού». Η Εθνική Ελλάδας ίσως να μην έχει την πολυτέλεια να αψηφήσει τον κανόνα. Όμως σίγουρα δεν έχει αυτή τη στιγμή τα φόντα να τον ακολουθήσει. Ευχόμαστε καλή επιτυχία στον νέο προπονητή και μακάρι να βρει αρκετά θετικά στοιχεία που θα τον βοηθήσει να φτιάξει ένα αξιόμαχο υλικό.
Ένα ακόμα θέμα για την Εθνική είναι το περιβάλλον της. Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα που δημιουργείται από τα ΜΜΕ. Και επειδή η Εθνική δεν έχει ή δεν είχε μέχρι πρότινος πολλούς «οπαδούς» η μάζα των φίλων της Εθνικής επηρεάζεται από αυτή την ατμόσφαιρα. Ένα απλό όμως χαρακτηριστικότατο παράδειγμα είναι αυτό του 2008 αλλά και του φετινού Παγκοσμίου Κυπέλλου. Το 2008 βγαίνανε όλοι οι δημοσιογράφοι και ενίσχυαν την άποψη των τηλε-μαϊντανών και του κάθε μαλάκα πως «πάμε να το ξανασηκώσουμε». Ενώ φέτος περάσαμε στο άλλο άκρο του στυλ «ας βάλουμε ένα γκολ σε Μουντιάλ και μετά ας πεθάνουμε ευτυχισμένοι». Λες και έχουμε πάει σε 15 Μουντιάλ ας πούμε. Αυτό λοιπόν είναι ένα θέμα. Και οι δηλώσεις των διεθνών εναντίον των Μέσων ήταν αγνές και κατανοητές. Όχι γιατί πήραν το Μουντιάλ και βούλωσαν στόματα. Αλλά διότι οι ίδιοι οι παίκτες γνώριζαν πολύ καλά ποιο είναι το ταβάνι. Απείχαν από το σκηνικό υπερβολής των ΜΜΕ και πήγαν εκεί για να χαρούν την ΔΕΥΤΕΡΗ συμμετοχή της Ελλάδας σε Μουντιάλ…
Νέος προπονητής της Εθνικής θα είναι ο Φερνάντο Σάντος. Το βασικό θέμα πλέον είναι η ομάδα της Ελλάδας να αποκτήσει μία αγωνιστική ταυτότητα. Βέβαια οι μεγάλες και σύγχρονες Εθνικές ομάδες έχουν εγκαταλείψει προ πολλού την έννοια «αγωνιστική ταυτότητα». Διότι αυτός ο όρος παύει να υφίσταται από τη στιγμή που οι μεγάλες ξαναλέμε ομάδες, έχουν συμπεριλάβει στο παιχνίδι τους πολλά στοιχεία από πολλές «ταυτότητες». Και την αμυντική λειτουργία, και το πιεστικό κέντρο, και τον επιθετικό προσανατολισμό, και την ελευθερία κάποιων παικτών αλλά και το «ξεζούμισμα» των ατομικών ενεργειών ενός παίκτη κλειδί. Οι μεγάλες ομάδες με εξαίρεση την Ιταλία να συμπληρώσουμε. Ίσως και την Αγγλία. Και όχι βάση αποτελεσμάτων αλλά σε σχέση με τη νοοτροπία «εμείς έτσι παίζουμε και στα παπάρια μας κιόλας τι επιβάλει ο μοντέρνος τρόπος παιχνιδιού». Η Εθνική Ελλάδας ίσως να μην έχει την πολυτέλεια να αψηφήσει τον κανόνα. Όμως σίγουρα δεν έχει αυτή τη στιγμή τα φόντα να τον ακολουθήσει. Ευχόμαστε καλή επιτυχία στον νέο προπονητή και μακάρι να βρει αρκετά θετικά στοιχεία που θα τον βοηθήσει να φτιάξει ένα αξιόμαχο υλικό.
Ένα ακόμα θέμα για την Εθνική είναι το περιβάλλον της. Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα που δημιουργείται από τα ΜΜΕ. Και επειδή η Εθνική δεν έχει ή δεν είχε μέχρι πρότινος πολλούς «οπαδούς» η μάζα των φίλων της Εθνικής επηρεάζεται από αυτή την ατμόσφαιρα. Ένα απλό όμως χαρακτηριστικότατο παράδειγμα είναι αυτό του 2008 αλλά και του φετινού Παγκοσμίου Κυπέλλου. Το 2008 βγαίνανε όλοι οι δημοσιογράφοι και ενίσχυαν την άποψη των τηλε-μαϊντανών και του κάθε μαλάκα πως «πάμε να το ξανασηκώσουμε». Ενώ φέτος περάσαμε στο άλλο άκρο του στυλ «ας βάλουμε ένα γκολ σε Μουντιάλ και μετά ας πεθάνουμε ευτυχισμένοι». Λες και έχουμε πάει σε 15 Μουντιάλ ας πούμε. Αυτό λοιπόν είναι ένα θέμα. Και οι δηλώσεις των διεθνών εναντίον των Μέσων ήταν αγνές και κατανοητές. Όχι γιατί πήραν το Μουντιάλ και βούλωσαν στόματα. Αλλά διότι οι ίδιοι οι παίκτες γνώριζαν πολύ καλά ποιο είναι το ταβάνι. Απείχαν από το σκηνικό υπερβολής των ΜΜΕ και πήγαν εκεί για να χαρούν την ΔΕΥΤΕΡΗ συμμετοχή της Ελλάδας σε Μουντιάλ…
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου