"Τα τραγούδια λένε πάντα την αλήθεια..."

Ή ο κόσμος έχει πάντα δίκιο αν προτιμάτε. Ή και ο πελάτης έχει πάντα δίκιο για να το τραβήξουμε κι άλλο καθώς οι σχέσεις των Ποδοσφαιρικών Ανώνυμων Εταιριών με τους φιλάθλους είναι σχέσεις κατά πολύ εμπορικές, ξέχωρα από το συναισθηματικό δέσιμο του φιλάθλου με την ομάδα. Κατά την άποψή μας οι ΠΑΕ έχουν υποχρέωση να ακούνε τον κόσμο. Είναι προς όφελος τους και προς όφελος της ομάδας. Δεν λέμε ο κόσμος να "κουμαντάρει" την πολιτική της κάθε ΠΑΕ, αλλά διαθέτει αυτό που λέμε "αλάθητο κριτήριο" το οποίο εκπορεύεται από το συναίσθημα που λέγαμε παραπάνω.


Στην περίπτωση της ΠΑΕ Παναθηναϊκός και των χθεσινών αποδοκιμασιών κατά του Βαρδινογιάννη από τις εξέδρες. Η διοίκηση Πατέρα τα τελευταία δύο χρόνια, δύο ή μάλλον τρία πράγματα έκανε πολύ καλά κατά γενική ομολογία. Οι ποιοτικοί παίκτες που ήρθαν, ο ανοιχτός πόλεμος με το παρασκήνιο -αυτό που όλοι παραδεχόμαστε λέμε και γράφουμε ξεδιάντροπα "παράγκα"- και τελευταίο και σημαντικότερο, το δέσιμο του κόσμου με την ομάδα. Η ομόνοια και η ομοψυχία των φιλάθλων στις κερκίδες που αποτέλεσαν τον 12ο παίκτη του ΠΑΟ προς την κατάκτηση του νταμπλ. Μέσα σε ένα καλοκαίρι, η επιτυχημένη διοίκηση διαλύθηκε, η ηρεμία στις κερκίδες από τα φιλικά ήδη δείχνει να απειλείται επικίνδυνα και μένει να δούμε τι μέλλει γενέσθαι με το παρασκήνιο τη σεζόν που ξεκινά σε λίγες μέρες.


Ο Παναθηναϊκός δεν είναι η μόνη ομάδα όπου τα τραγούδια των οπαδών μετατρέπονται σε ύβρεις και αποδοκιμασίες προς τους διοικούντες. Και για να μην πιάσουμε άλλες πικρές ιστορίες, ας πάμε στον Ολυμπιακό. Οι μνήμες είναι πολύ νωπές, καθώς από εκείνο το φιλικό με τον Εργοτέλη τα συνθήματα εναντίον του Σωκράτη Κόκκαλη έδιναν και έπαιρναν σε κάθε ευκαιρία. Ακόμα και φέτος που γίνεται μία προσπάθεια με αρκετά λεφτά από τον Μαρινάκη, είδαμε πως μετά τον αποκλεισμό από τη Μακάμπι, ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ έτυχε θερμής πλυν πολιτισμένης υποδοχής στου Ρέντη από φιλάθλους που τον καλούσαν να αλλάξει τα πράγματα.


Για να ξαναγυρίσουμε στους πράσινους καθώς αυτό το θέμα καίει αυτή τη στιγμή. Αν η διοίκηση συνεχίσει να αγνοεί τον κόσμο, τότε τα κεκτημένα δύο ετών κινδυνεύουν να γκρεμιστούν συθέμελα μέσα σε λίγους μόνον μήνες. Είναι δουλειά της κάθε διοίκησης να έχει ευχαριστημένο τον "πελάτη" της. Τον φίλαθλο της ομάδας που διοικεί. Είναι ευθύνη και μέγιστη υποχρέωση της εκάστοτε διοίκησης της οποιαδήποτε ομάδας, να κρατάει τον φίλαθλο κόσμο ευχαριστημένο. Δεν είναι τυχαίο πως ο Παναθηναϊκός πέρσι και πρόπερσι πούλησε 25-26.000 διαρκείας και φέτος ως νταμπλούχος και ενισχυμένος σε δύο θέσεις να πασχίζει να φτάσει αυτόν τον αριθμό, με σημαντικές μειώσεις μάλιστα στην τιμή των εισιτηρίων. Ο κόσμος ξαναγράφουμε έχει το αλάθητο κριτήριο, αγαπούσε την ομάδα πριν τον Κόκκαλη και τον Βαρδινογιάννη και τον Πατέρα και τον Μαρινάκη και θα το κάνει και μετά ανεξαρτήτου ιδιοκτησίας και προεδρίας των ΠΑΕ. Και επειδή κάναμε και τη διαχρονική αναφορά, κανείς δεν έχει ξεχάσει τις κόντρες που είχαν οι οπαδοί του ΠΑΟ πολύ πριν εμφανιστούν στο προσκήνιο οι Πατέρας και Βγενόπουλος. Που σύμφωνα με τον Γιώργο Βαρδινογιάννη "δηλητηριάζουν τον κόσμο". Βέβαια τότε ο κακός της υπόθεσης είναι ένας σημερινός φίλος, ο Παύλος Γιαννακόπουλος. Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα.