Στο τέλος θα του ζητήσουν και τα ρέστα…

…και είναι και πολλά. Ο λόγος για τον επιθετικό του Ολυμπιακού Λουίς Ντιόγκο.

Στην αρχή τον γνωρίσαμε σαν λαβράκι...

...στη συνέχεια χρειάστηκε η …επανάληψη για να το πιστέψουμε!!!

Με το που καταφθάνει στην Ελλάδα στέφεται κόκκινος βασιλιάς!

Τέτοιο πράγμα δεν ξανάδανε στον Πειραιά!

Δεν είναι Ροναλντίνιο, είναι καλύτερος!

Με την ευχή να βγει "φαινόμενο"!


Εκτός από τα διθυραμβικά εξώφυλλα είχαμε και φοβερές αναλύσεις από το πρώτο κιόλας ματς του Ντιόγκο στο δεν οποίο δεν σκόραρε όμως…
Βασίλης Σαμπράκος (Εξέδρα): Δεν θα προλάβει να μάθει... ελληνικά
«Η έκπληξη στο Καραϊσκάκη όμως δεν ήταν ο Ντουντού. Ηταν η διαπίστωση ότι ο Ντιόγκο δεν είναι απλώς ένας καλός ποδοσφαιριστής. Είναι ένας top class ποδοσφαιριστής. Παίκτης από τον οποίο ο Ολυμπιακός μπορεί να τα περιμένει όλα. Τα πάντα. Θέαμα, γκολ, πάθος, όλα όσα αποτελούν τον λόγο που σπρώχνει έναν κανονικό άνθρωπο στην εξέδρα των ποδοσφαιρικών γηπέδων. Ο κλώνος του Τζιοβάνι τα έκανε όλα χθες. Του έλειψε μόνο το γκολ που θα απογείωνε την εξέδρα, η οποία τον έβαλε ήδη στην καρδιά της. Ο Ντιόγκο δεν θα προλάβει να μάθει ελληνικά αν συνεχίσει στο δρόμο που χάραξε στην πρώτη εμφάνισή του».

Κώστας Καραπαπάς (Goal): Ζιοβάνι, ιδού το παιδί σου!
«Ναι, ο Ντιόγκο μπορεί να είναι ο επόμενος «θεός» του Ολυμπιακού. Οσοι ήταν στο γήπεδο ξετρελάθηκαν μαζί του. Και το γράφω αυτό γιατί έχει σημασία. Αλλο το να βλέπεις κάποιος από την εξέδρα και άλλο στην TV. Στο «χαζοκούτι» έχεις τα ριπλέι, αλλά ως εκεί... Τεχνίτης, γρήγορος, τσαμπουκάς, πολύ δυνατός, κοντά διαρκώς στο γκολ, αλλά και δημιουργικός, ο Ντιόγκο «έσκασε» που δεν σκόραρε. Θα το άξιζε. Ο άνθρωπος σε έκανε να τον... χαζεύεις και χωρίς την μπάλα κατευθύνοντας τους συμπαίκτες του με κινήσεις των χεριών του και κάνοντας εμφάνιση παίκτη που έμοιαζε να ξέρει τους συμπαίκτες του πολύ καλά. Δεν τους ξέρει όμως... Φανταστείτε να τους μάθει κιόλας. Ο Ζιοβάνι έχει δίκιο. Αυτός είναι ο «εκλεκτός»».

Μπάμπης Χριστόγλου (Sportday): Αν έφερνες νωρίτερα Ντιόγκο...

«Να αρχίσω να βρίζω; Απορείτε ε; Γιατί να μην νευριάσω δηλαδή; Μια χαρά ομάδα ήταν αυτός ο Ολυμπιακός. Ανατροπή, ωραία μπάλα και παίκτες που κάνουν τη διαφορά. Ρε, μεγάλε, αν έφερνες πιο νωρίς τον Ντουντού και το Ντιόγκο δεν θα ήμασταν τώρα στους ομίλους; Τα βλέπεις και χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο. Κίνηση, διάθεση για «ζόγο μπονίτο», παικταράδες που ξέρουν σούπερ μπάλα, και η μπάλα χάθηκε. Ο Ντουντού ήταν καταπληκτικός και ο Ντιόγκο μου θύμισε Ζιοβάνι. Δεν ξέρω πως, αλλά παίζουν γρήγορα, πιο ζωηρά, πιο όμορφα. Δεν σου βγάζουν τον καρκίνο. Θα μου πείτε ότι το πουλάκι της Ευρώπης πέταξε...».

Βασίλης Παπανικολάου (Εξέδρα): Ο Ντιόγκο αξίζει το «10»!

«Η παρουσία του Ντιόγκο έδωσε στο πρώτο ημίχρονο την πολυπόθητη (αχ βρε Κόκκαλη) φρεσκάδα. Ας όψεται όμως, ο Μήτρογλου. Αν είναι να έχει τέτοιους παρτενέρ ο Βραζιλιάνος, σύντομα θα εύχεται να είχε μείνει στην πατρίδα του. Οι κλασικές ευκαιρίες που έχασε ο Μήτρογλου απέδειξαν ότι αυτό το παλικάρι μπορεί να προσφέρει στον Ολυμπιακό, αλλά... κάποια άλλη στιγμή, όχι τώρα. Ξέρω... Ολοι αναρωτιούνται αν ο Ντιόγκο είναι ο νέος Τζιοβάνι. Ναι, ο νέος Τζιοβάνι είναι εδώ. Μόνο που έχει άλλο όνομα. Λέγεται Ντιόγκο και ίσως είναι ακόμη καλύτερος. Η φανέλα του Ολυμπιακού με το «δέκα το καλό» επιτέλους πήγε ξανά σε έναν παίκτη που την αξίζει».

Διονύσης Μαρίνος (Goal): Δικαιώνεται για την επιμονή του στον Ντιόγκο

«Η χθεσινή νίκη του Ολυμπιακού έχει τριπλή σημασία, καθώς δίνει λίγο... αέρα στον φανερά αγχωμένο προπονητή του αφήνοντας έστω και προσωρινά το κάζο της Ανόρθωσης στην άκρη, προσφέρει τους πρώτους τρεις βαθμούς στο πρωτάθλημα και τέλος δικαιώνει τις προσπάθειες που έγιναν όλο το καλοκαίρι για την απόκτηση του Ντιόγκο. Ο Βραζιλιάνος στην πρώτη του εμφάνιση με τα κόκκινα έδειξε πως είναι ένας κλασικός παίκτης κορυφής που «βλέπει» τις φάσεις, μετέχει σ’ αυτές και προσπαθεί να εκμεταλλευτεί και την ελάχιστη ευκαιρία που θα παρουσιαστεί μπροστά του. Του έλειψε βέβαια το γκολ, ωστόσο είναι οφθαλμοφανές πως το... έχει».

Κατά τη γνώμη μας ο παίχτης Ντιόγκο δεν είναι σε καμία περίπτωση ούτε καν κοντά σε αυτό που τον παρουσίαζαν (κράμα Ζιοβάνι(ιεροσυλία) Αναστόπουλου, καλύτερος από Ροναλντίνιο κτλ). Ο ίδιος εξάλλου έχει δηλώσει πως είναι ακόμα νεαρός και πως θα ήταν τιμή του εάν ποτέ πετύχαινε όσα ο Ζιοβάνι με τον ΟΣΦΠ. Ο Ντιόγκο από τον περσινό Δεκέμβριο και μετά δεν μπορεί να βρει το δρόμο προς τα δίχτυα, έχει πρόβλημα με το τελείωμα των φάσεων και γενικά δεν είναι αυτό που περιμένανε (;;;) στον Ολυμπιακό. Οπότε ακόμα κι αν επανέλθει στα περσινά του στάνταρτ θα είναι απλά ένας μέτριος παίχτης των 6-7 γκολ. Τον τελευταίο καιρό τείνει να δημιουργηθεί ένα κλίμα απαξίωσης του παίχτη, με μπιχτές για την κοινωνική του ζωή (βγαίνει, πίνει δεσμοί με τραγουδιάρες κτλ), τη συμπεριφορά του καθώς και τη δημιουργία κλίκας στα αποδυτήρια των πειραιωτών. Δηλώσεις από το περιβάλλον του παίχτη κάνουν λόγο για «μη αλλαγή της συμπεριφοράς του σε σχέση με πέρσι».

Η εφημερίδα Sportday αναφέρει σήμερα πως «το αγκάθι με τον Ντιόγκο μεγαλώνει» και γενικά το κλίμα που προσπαθεί να δημιουργηθεί σε περίπτωση φυγής του Ντιόγκο είναι κλίμα στοχοποίησης του παίχτη για τον χαρακτήρα του και τις σχέσεις του με προπονητή και συμπαίκτες. Μήπως θα ήταν πιο ορθό, σωστό και έντιμο όλοι αυτοί που θεοποίησαν τον Ντιόγκο πριν καν τον δούμε να παίζει να βγούνε και να πούνε «παιδιά ο νέος Ρονάλντο μας βγήκε μάπα, κακώς βιαστήκαμε να παραμυθιάσουμε τον κόσμο»;

Μήπως όμως το πραγματικό αγκάθι είναι όλα τα λεφτά που κόστισε και πληρώνεται ο παίχτης, σε αντίθεση με αυτό που προσφέρει;