AΠΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ:

Παιδιά θελω να πω κατι για το μπάσκετ για την εθνική ομάδα. Βλέπω δε γράφετε πολύ για μπάσκετ τελευταία, εχετε καιρό να γράψετε δηλαδή. Εγω Παναθηναϊκος είμαι και θέλω να κάνω απλά μια παρατήρηση για κάτι που βλέπω από την αρχή της διοργάνωσης. Παράτηρώ λοιπόν τεράστια διαφορά νοοτροπίας ανάμεσα στους παίχτες του Παναθηναϊκου και σε αυτούς του Ολυμπιακού που παίζουν στην εθνική ομάδα. Για να μην παρεξηγηθώ, δεν θέλω να πω καποια κακιά κουβέντα για τους παίχτες του Ολυμπιακού για την παρουσια τους και την προσφορά τους στην εθνική, το μόνο που θέλω να πω είναι το εξής. Όποτε κάποιος παίχτης του Ολυμπιακού βάζει κάποιο μεγάλο καλάθι αμέσως εκτονώνεται. Με χειρονομίες(καλές), με κραυγές, αγκαλιές, πανυγηρισμό κοιλιά-μαγνήτης που λέει και η διαφήμιση (χαχα), αλλά πάντα μαζί με κάποιο άλλο παίχτη του Ολυμπιακού. Αντιθετά όποτε έχω δει μεγάλα καλάθια από παίχτες του Παναθηναϊκου (τριποντα ή καρφώματα) δε βλέπω ιδιαίτερους πανυγηρισμούς. Αυτή η νοοτροπία νομίζω έχει μεταδοθεί στους παίχτες μας από την ομάδα μας. Από τον Ομπράντοβιτς και τους αδερφούς Γιαννακόπουλους. Πάντα σοβαροί, προσγειωμένοι και συγκεντρωμένοι στο στόχο της ομάδας. Σε αντίθεση οι παίχτες του Ολυμπιακού νομίζω οτι ικανοποιούνται, ας πουμε, από τις στιγμιές απολαύσεις και αρκούνται μόνο σε κινήσεις εντυπωσιασμού. Όπως κάνει και η ομάδα τους δηλαδή.