Χωρίς ρόπαλο…

Οι εποχές που το Καυταντζόγλειο γέμιζε όχι μόνο από τους φίλους του Ηρακλή αλλά από όλους τους φιλάθλους που ήθελαν να δούνε καλή μπάλα και παίχτες μαχητές στο γήπεδο έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Αντ’ αυτού έχουμε περάσει στο άλλο άκρο. Η ομάδα του Ηρακλή Θεσσαλονίκης με έτος ίδρυσης το 1908, έχει φτάσει στο σημείο να μην λογίζεται πλέον ως δύναμη του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ο κόσμος που πάει στο γήπεδο δεν υπερβαίνει τις 10.000 στην καλύτερη περίπτωση, η διοίκηση της ομάδας είναι αμφιλεγόμενη και οι κινήσεις της βρίσκουν αντίθετους πολλούς φίλους της ομάδας, αλλά και το έμψυχο υλικό δεν είναι ικανό όχι μόνο να κοντράρει τους Παναθηναϊκό ΟΣΦΠ και ΑΕΚ αλλά ούτε καν τους συμπολίτες Άρη και ΠΑΟΚ.
Η ΠΑΕ Ηρακλής ασχολείται περισσότερο με το αν θα μπούνε κάγκελα στο στάδιο και για το πώς θα πείσουν τους οπαδούς να μην «μπουκάρουν» κάθε τρεις και λίγο στον αγωνιστικό χώρο. Ο ιστορικός Ηρακλής όσο πάει και μικραίνει και μάλιστα τα τελευταία χρόνια έχει φτάσει στο σημείο να παλεύει τη μισή χρονιά για να σιγουρέψει την παραμονή στην μεγάλη κατηγορία… Αυτοί που έχουν τις τύχες της ομάδας στα χέρια τους θα πρέπει να αναθεωρήσουν και να αλλάξουν αρκετά πράγματα.

Στα αγωνιστικά σίγουρα το τελευταίο αποτέλεσμα με τον Πανιώνιο είναι παντελώς ατυχές καθώς η ομάδα της Νέας Σμύρνης πέτυχε 2 γκολ σε 3 προσπάθειες, ενώ ο γηραιός είχε 12 τελικές. Η ομάδα του Προτάσοφ είχε 33 γεμίσματα στην περιοχή του Πανιώνιου αλλά και το ρεκόρ των 60 λαθών σε αγώνα της Σούπερ Λιγκ!! Κάτι που αναδεικνύει το ανορθόδοξο ποδόσφαιρο που παίζουν οι θεσσαλονικείς.

Διοικητικά και αγωνιστικά λοιπόν ο Ηρακλής παραπαίει αλλά ακόμα ένα ανησυχητικό σημείο είναι η ψυχολογία του κόσμου η οποία όσο περνάνε τα χρόνια πέφτει κατακόρυφα. Το μέλλον προβλέπεται δυσοίωνο για τον Γηραιό εκτός αν κάποια πράγματα που αναφέραμε παραπάνω αλλάξουν ριζικά.