Μια και καλή

Το πρωτάθλημα έχει εδώ και τρεις μέρες νικητή, αλλά και η μάχη για τις θέσεις των playoffs καθώς και αυτές της «σωτηρίας» καλά κρατάει. Το καλό για τους ερυθρόλευκους είναι πως πήραν ένα πρωτάθλημα. Προσέθεσαν ακόμα έναν τίτλο στο παλμαρέ τους. Βασικά, μόνο καλά υπάρχουν όταν παίρνεις ένα πρωτάθλημα, έτσι δεν είναι; Άσε που το πρωτάθλημα σβήνει και αρκετά μάλιστα τις πληγές από τον πρόωρο αποκλεισμό από την Ευρώπη και το κύπελλο Ελλάδας. Όλα καλά σωστά; Μπα…


Δυστυχώς για ακόμα μία φορά, μετά από ακόμα ένα πρωτάθλημα που κατακτά η ομάδα του Πειραιά, υπάρχουν ψίθυροι. Όχι απλά ψίθυροι, αλλά φωνές. Όχι απλά φωνές, αλλά κασέτες, cd, συνομιλίες, καταγγελίες, καταθέσεις, εισαγγελείς. Όχι μόνο για τον Ολυμπιακό, γενικότερα… Όμως μέσα σε όλα όσα ακούσαμε και θα ακούσουμε (και θα είναι πολλά) και μετά από τις πρώτες εβδομάδες του «Καλτσιόπουλος», «κασέτα-γκέιτ» ή όπως αλλιώς θέλετε να το λέμε, ακόμα ένας τίτλος των ερυθρόλευκων αμφισβητείται έντονα.

Να λοιπόν ποιο είναι το κακό της υπόθεσης. Πως ακόμα μία ποδοσφαιρική σεζόν γράφεται διαφορετικά στη συνείδηση του έλληνα φιλάθλου απ’ ότι θα έπρεπε. Φράσεις όπως «το Παπουτσέλειο πρωτάθλημα», «το πρωτάθλημα του Τεβεκέλη», «τα πρωταθλήματα της παράγκας», «ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω…», «οι Δημητρόπουλοι» κ.ά. συνοδεύουν αρκετούς τίτλους του ΟΣΦΠ. Ή μήπως όχι; Έτσι είναι τα πράγματα.


Είναι ώρα λοιπόν, να συμβάλλει και ο Ολυμπιακός δυναμικά έτσι ώστε ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ, το πράγμα να πάει μέχρι τέλους. Αλλιώς κινδυνεύει. Από την Ιστορία. Διότι η Ιστορία γράφει. Και δεν γράφει πρωτοσέλιδα, ούτε φιέστες. Γράφει ατάκες και συμβάντα που συνοδεύουν τα πάντα. Δεν θα επεκταθούμε σε πολιτικές ατάκες που συνοδεύουν σχεδόν όλες τις περιόδους της σύγχρονης ιστορίας μας. Αλλά δεν είναι άδικο μετά από χρόνια το μόνο που θα θυμούνται όλοι να είναι, ο θείος, η παράγκα, οι κασέτες κτλ; Δεν είναι άδικο πάνω απ όλα για τον κόσμο της ομάδας; Δεν είναι υποχρεωμένος και ο «τελευταίος» φίλαθλος του Ολυμπιακού να απολογείται ούτε να δίνει εξηγήσεις. Κι όμως, γιατί να του βγαίνει η χαρά από τη μύτη; Γιατί τα χρόνια να περνάνε μέσα στην κόντρα την αμφισβήτηση και τη μιζέρια; Έχετε σκεφτεί πόσο έχει συμβάλει και αυτό στην αύξηση της βίας; Η διαρκής αμφισβήτηση. Οι τόσες πια ατάκες και περιπτώσεις. Τα τόσα συμβάντα. Οι Μπέοι. Οι κασέτες του Μάκη, του Κούγια και ποιος ξέρει τι ακόμα. Υπάρχει περίπτωση να πληγεί από τις αποκαλύψεις ο Ολυμπιακός; Ή ο …Βαγγέλης; Ε ας γίνει ΜΙΑ και καλή. Διότι τι αξία έχουν κάποιοι τίτλοι, 5-6 πρωταθλήματα ή μία έξοδος στην Ευρώπη μπροστά σε ένα όνομα, σε μία ιστορία που θα έχει εξαιρέσεις, εισαγωγικά, αποσιωπητικά και μαύρες τρύπες; Για πάντα.